Wednesday, July 27, 2011

आत्मा सुटतो कधी......


आत्मा सुटतो कधी......

पिंजून फुलांना, ती एक एक पाकळी टाकते कशास?
उमजले तरी सारे, ती घेते नशिबाचा कौल कशास,

आरशात का कधी,  तिने स्वतःला पहिले आहे?
लुटवून सारे काही,  तिचे असें काय रहिले आहे

फसवून स्वतःला, होता येते का मोकळे कधी?
जाळून देहाला , ऐकले का आत्मा सुटतो कधी...

एक थेंब तुझ्यासाठी 
२८ जुलै २०११

दोष प्रियेचा....


दोष प्रियेचा....

नको ग असें पाहू, हवेत असें कटाक्ष कशाला 
भेटीत पहिल्या असें जखडू नये सख्याला 

बांध की घट्ट अंबाडा, आवर कि हा कुंतल हार 
पौर्णिमेच्या रात्री हि बघ कसा मजवरी दाटे अंधार,

घे ना ग आवरून अधरांना, सोडा की हि मिठी खास  
बघ पहिल्याच चुंबनात सुटला माझा शेवटचा श्वास,

देती दोष प्रियेला सारे, असा काय खेळ झाला,
अहो पहिल्याच चुंबनात प्राण माझा मोकळा झाला, 

एक थेंब तुझ्यासाठी 
२८ जुलै २०११  

Thursday, July 21, 2011

मगच तू ओघळणार ..मगच तू येणार


मगच तू ओघळणार  ..मगच तू येणार 

अरे कुठे लपला होतास, असा अचानक कसा आलास,
जाशील पण असाच निघून, न सांगता, न कळवता ,
आठवणीतला पाऊस, असाच बरसतो मधून मधून...

खोडच तुला अचानक येतोस , वेळी अवेळी नेहमी गाठतोस 
का नको तेन्ह्वा बेभान होतोस, नेहमीच अशी धिटाई करतोस,
आठवणीतला पाऊस, असाच कोसळतो मधून मधून...

आल्यावर आता मागशील किती, ओशाळू तरी मी दरवेळा किती,
बंधने तरी आता तोडू मी किती, लाज तरी बाई मी सोडू किती 
आठवणीतला पाऊस, असाच लाजवतो मधून मधून... 

जाशील आता तसाच निघून, बघशील का एकदा मागे वळून 
झाली का रावांची स्वारी तृप्त , कि  चाललास तसाच रुसून,
आठवणीतला पाऊस, असाच रुसतो मधून मधून...

स्वारीचे येणे  पुन्हा कधी व्हायचे, वाट बघत मी किती बसायचे,
कित्ती म्हणून डोळ्यात साठवायचे,किती म्हणून मी तरसायचे 
आठवणीतला पाऊस, असाच झुरवतो मधून मधून ..

माहित आहे मला तू असा नाही येणार ...
आठवणींची सुई  टोचुन मगच तू कोसळणार 
मगच तू ओघळणार ...मगच तू येणार .....

एक थेंब तुझ्यासाठी 
२२ जुलै २०११

तुझ्या बरोबर पावसात ......

तुझ्या बरोबर पावसात ......

धुंध पावसात तुझ्या अंग अंगाला खेटायला आवडेल...
त्या पावसाच्या थेंबानी अंग तुझे भिजवायला आवडेल...
भिजताना  तुझ्या सोबत, तुला सांभाळायला आवडेल...
पाऊस कोसळताना तुझ्या खांद्यावर टेकायला आवडेल...
चिंब चिंब पावसात तुझ्या साथीने मला भिजायला आवडेल...
पावसाळी गारठ्यात तुझ्या हातांच्या उबेत राहायला आवडेल..
पावसाचे थेंब अंगावर झेलून , तुझ्यावर ओघळायला आवडेल...

पण मेला पाऊस ...नेहमी नेहमी पडत नाही... मला संधीच तशी देत नाही..
प्रार्थना करते देवाला, निदान वर्षातून तीन महिने तरी पाड पावसाला.
तिला राहूदेत घरी,  मला त्याच्या बरोबर नेहमीच जायला आवडेल...
जळूदेत कितीही तिला , मला टुक टुक करून तिला चिडवायला आवडेल..

चिंब पावसात तुझ्या बरोबर राहायला आवडेल...
वेड्या पावसात वेड्या सारखे संगे तुझ्या भिजायला आवडेल 
एवढे नशीब मला सोडून , कोणाला मिळते तेच पाहायला आवडेल 

अरे वेड्या, मला तुझी छत्री व्हायला आवडेल...

एक थेंब तुझ्यासाठी 
२१- जुलै २०११






Tuesday, July 19, 2011

पर्स माझी शोधत होते ....

पर्स माझी शोधत होते ....

सहज म्हणुनी मी परवा पर्स उघडली,
सहज म्हणुनी आठवणीनी गर्दी केली,
शोधू म्हणता कायकाय ते सापडू लागले,
शोधता शोधता अश्रू  एकाएकी बरसू लागले 

सापडला मज तो जुनासा एक रुमाल,
हलकेच मग मी तो लावला डोळा माझ्या 
कळले अश्रूंची ओलावा उडाला होता पण,
आसवांचा गंध मात्र टिकून होता...

सापडले मला एक सुकलेले बकुळीचे फुलही 
हुंगून पहिले येतो का तो गंध आजही त्याला,
कळले मला कि सुगंध जरी उडाला होता पण,
हळव्या क्षणांचा नाजूकपणा तसाच होता...

सापडले मला काही कागदाचे कपटे हि,
समजेना काय लिहिले होते त्यावरती,
कळले मला शब्द जरी पुसले होते पण,
शब्दातील भावना ओल्या तशाच होत्या, 

सापडले असे बरेच काही मला त्या पर्स मधे 
तो रुमाल, ते फुल,काही कागदाचे कपटे 
सगळे  बाजूला टाकून मी वेड्या सारखी 
आणखी काही मिळते का ते शोधत होते,

हद्दच झाली माझ्या खुळे पणाची मात्र आता,
हरवून त्याला मी,  जुन्या पर्स मधे शोधत होते.

एक थेंब तुझ्यासाठी ..
२० जुलै २०११

Sunday, July 17, 2011

सध्या ती ते शोधत नाही ....

सध्या ती ते शोधत नाही ....

गालावरती येणारे हसू कुठेतरी लुप्त झाले, 
पहाटे पडणारे स्वप्नही आता जुने झाले,
हुरहूर ही आता नसते मनी तिच्या,
भरले  मन तिचे, त्याचे प्रेमही तीला नकोसे झाले .....

मनाच्या रातराणीला सुगंध आता येत नाही 
गुलाबाची पाकळी आता वेड लावत नाही 
गंध फुलांचा आता आवडत नाही 
भरले मन तिचे, त्याचे प्रेमही आता आवडत नाही

तीला म्हणे भावनाचे हल्ली ओझे होते 
का गुंतले होते मन हे म्हणे कोडे होते 
कोड्यात राहणे म्हणे तीला ओझे होते 
भरले मन तिचे, त्याचे प्रेमही आता ओझे होते 

तिचे मन हल्ली ओझे वाहू शकत नाही.
प्रेम काय कुठेही मिळेल सध्या ती ते शोधत नाही ...

एक थेंब तुझ्यासाठी
१८-जुलै २०११

तू हर एक क्षण सजविला आहेस ......

तू हर एक क्षण सजविला आहेस ......

आठवणी तुझ्या की, ती मंद झुळूक,
साठवू म्हणता, जाते हळुवार विरून...

आठवणी तुझ्या की, पहाटेचे स्वप्न
साठवू म्हणता, हलकेच संपणारे,

आठवणी तुझ्या की थेंब अश्रूंचा
साठवू म्हणताना, ओघळून जाणारे

आठवणी तुझ्या की उन्हाचा कवडसा
साठवू म्हणताना, मुठीतही न मावणारा

आठवणी तुझ्या की सावली संध्येची
साठवू म्हणताना, मोठी होत अदृश्य होतेती

आठवणी तुझ्या की थेंब अत्तराचा
साठवू पाहताना , गंधित करून उडून जाणारा

अशा आठवणींचा मी खजिना जमवला आहे
उघडून बघता आज , तू हर एक क्षण सजविला आहेस
तू कण अन  कण फुलवला आहेस

एक थेंब तुझ्यासाठी

तिला हल्ली त्रास होतो त्याच्या प्रेमाचा

तिला हल्ली त्रास होतो त्याच्या प्रेमाचा

अंगणाला भार होतो, प्राजक्ताच्या सड्याचा,
चांदणीला त्रास होतो, शीतल चांदण्याचा,

मोगरयाला भार होतो, आपल्याच सुगंधाचा,
नेत्रांना त्रास होतो, मिटणार्या पापण्यांचा,

स्वप्नांना भास होतो, आभास प्रतिमांचा,
रात्रीला त्रास होतो, काळोख्या प्रतिमेचा,

हृदयाला भार होतो, चुकवणाऱ्या ठोक्यांचा,
वेदनेला त्रास होतो, दुखणाऱ्या जाणीवेचा,

ओठांना भार होतो, फुलणाऱ्या हास्याचा,
खळीला त्रास होतो, गालावर फुलण्याचा,

तिला म्हणे भार होतो, हळव्या प्रेमाचा
तिला हल्ली त्रास होतो त्याच्या प्रेमाचा,

एक थेंब तुझ्यासाठी
१८ जुलै २०११

Saturday, July 9, 2011

आठवते मज सारे , पडता पाऊस चोहीकडे

आठवते मज सारे , पडता पाऊस चोहीकडे


तशातच..

ते उठलेले वादळ, तो सुटलेला वारा,

ते दाटलेले काळे ढग, तो निसर्गाचा इशारा,

आठवणी ह्या मजपाशी...


तशातच....

कडाडणारी वीज, कोसळणारा पाऊस,

कुंदधुंध हि हवा, ओले ओले कासावीस मन

आठवणी ह्या साऱ्या मजपाशी...


तशातच...

तुला झालेला पहिला स्पर्श, तू घेतलेले ते चुंबन,
मोहरलेले ते यौवन, उठलेले ते रोमांच
आठवणी ह्या साऱ्या मजपाशी....
कोरड्या मनाला, समजावीत उभी मी उंबर्याशी..

सांगू कुणा आता साऱ्या, गेला साजण दूरदेशी

गेला साजण दूरदेशी..


एक थेंब तुझ्यासाठी

आठवते मज सारे , पडता पाऊस चोहीकडे

आठवते मज सारे , पडता पाऊस चोहीकडे


तशातच..

ते उठलेले वादळ, तो सुटलेला वारा,

ते दाटलेले काळे ढग, तो निसर्गाचा इशारा,

आठवणी ह्या मजपाशी...


तशातच....

कडाडणारी वीज, कोसळणारा पाऊस,

कुंदधुंध हि हवा, ओले ओले कासावीस मन

आठवणी ह्या साऱ्या मजपाशी...


तशातच...

तुला झालेला पहिला स्पर्श, तू घेतलेले ते चुंबन,
मोहरलेले ते यौवन, उठलेले ते रोमांच
आठवणी ह्या साऱ्या मजपाशी....
कोरड्या मनाला, समजावीत उभी मी उंबर्याशी..

सांगू कुणा आता साऱ्या, गेला साजण दूरदेशी

गेला साजण दूरदेशी..


एक थेंब तुझ्यासाठी

Tuesday, July 5, 2011

थेंब पावसाचे थेंब अश्रुंचे


थेंब पावसाचे थेंब अश्रुंचे 

थेंब थेंब पाऊस पडे ,                              थेंब थेंब अश्रूही गळे 
थेंब पावसाच टपोरा ,                            थेंब अश्रूंचा हि टपोरा
थेंब पावसाचा पडतो ,                           थेंब अश्रूंचा हि पडतो
थेंब पावसाचा ओला,                            थेंब अश्रूंचा हि ओला
थेंब पावसाचा भिजवितो,                     थेंब अश्रूंचा हि भिजवितो 
थेंब पावसाचा जाणीव सुखाची              थेंब अश्रूंचा उणीव सुखाची 
थेंब पावसाचा करी मन वेडे                   थेंब अश्रूंचा वेड्या मनातून घडे 
थेंब पावसाचा जाणीव कंपनांची             थेंब अश्रूंचा जाणीव स्पंदनांची 
थेंब  पावसाचा पडतो काळ्या नभातून    थेंब अश्रूंचा पडतो काळ्याभोर नेत्रातून

चिंब चिंब पावसात भिजताना, सांग अश्रू कसे ओळखशील ?
कंपने आणि स्पंदने सांग वेगळी कशी करशील?

सोप्पे आहे उत्तर ह्याचे....बघ तुला कळते का?


एक थेंब तुझ्यासाठी 

माझ्या साऱ्या गुन्ह्यांना ...



कधी उडवले होते तुझ्या बटांना ,कधी खेळलो होतो
नकळत तुझ्या मी त्यातच गुंतलो  होतो...


कधी छेडून तरंग गहिर्या डोळ्यात, मी डोकावलो  होतो,
नकळत तुझ्या मी त्यातच डुंबलो होतो..

कधी खेळून तुझ्या तनुशी, कधी सलगी करत होतो,
नकळत रोमा रोमात रोमांच आणत होतो 

कधी येवूनी स्वप्नी तुझ्या, मी रात्र जागवत होतो, 
नकळत तुझ्या मी स्वप्ने रंगवीत होतो,

कधी कोरून नक्षी आधारन्वरती, कधी चुंबित होतो,
नकळत तुझ्या मी मकरंद टिपत होतो, 

कधी छेडूनी तार हृदयाची, ते प्रेम जागवत होतो,
नकळत तुझ्या मी ते स्पंदन होत होतो, 

नकळत तुझ्या असे किती झाले आणि केले गुन्हे 
मानुनी देव तुला मी माफी मागत होतो....

देवपण घेवून तू, दाखवा साऱ्या जगाला, 
देवून टाक एकदा माफी  माझ्या साऱ्या गुन्ह्यांना , 

माझ्या साऱ्या गुन्ह्यांना ...


एक थेंब तुझ्यासाठी 

रांगोळी ...

  रांगोळी  रंगारी तू माझा , सावळा रंगारी  रंग तुझा लेवून  सजले मी अंतरी   रंगवलीस कितीदा भरुनी ओंजळी  मिसळले केव्हाच , माझे मी पण गेले लयास ...