Sunday, February 5, 2017

श्वासात स्वतःच्या माळते मी त्याला





येता  जाता त्याचाच विचार असतो,
नसेल दिसत तरी सोबत तोच असतो...
श्वासातून माळते मी त्याला ..

मनातील कोपर्यात जपून ठेवला असतो
प्रत्येक उसासा एक त्याचा पुकारा असतो
उर भरून पुन्हा साठवते त्याला ...

रोम रोमांतुनी माझ्या तोच सदा मोहरतो.
लोचने मिटता मंद शावासातुनी सुखावतो
हृदयाच्या ठोक्यात मोजते त्याला ..

काय झाले कळेना मला , नसला तो जवळी तरी
कणा कणातुनी सांभाळते मी त्याला

श्वासात स्वतःच्या माळते मी त्याला

एक थेंब तुझ्यासाठी
०५/०२/२०१२

No comments:

मोरपंखी स्वप्न तिचे , पुन्हा एकवार

 मोठ्या धीराची होती ती एक नाजूक परी  नियतीने तिला भरडले घालून जात्यापरी  शोधीत होती , भरकटलेल्या वादळात  मिळेल का मला एक हळवे बेट  प्रश्नांच...