मन अवसेची वाट पाहू लागले
जवळ यावे कितीदा ठरले तरी
अंतर दोघातले वाढतच आहे
एक एक क्षण लांबतो दिवसापरी
दिवस ,आयुष्यपरी वाढत आहे
पेरली मातीत तुझी आठवण
सुगंधी सडा सदाच माझ्या दारी
बहरली अंगणी प्राजक्त बनुनी
सजली कधी होऊन रातराणी
पौर्णिमेचे शुभ्र चांदणे सांडले
काही कवडसे मुठीत झाकले
वाटे पाहावे काही मग त्यातले
मन अवसेची वाट पाहू लागले
एक थेंब तुझ्यासाठी
४ जुलै २०१६
No comments:
Post a Comment