ओठ आणि डोळे
ओठ जरी अबोल तुझे , डोळे तुझे बोलतात
मनातील गुपित ओठ बघ सारखे लपवतात
ठरवून तू येतेस काही न सांगायचे गुपित
पुन्हा पुन्हा तुझे लबाड डोळे सारखे ते फोडतात
डोळ्यांची भाषा तुझ्या कशी मला कळणार
मिटून घेतेस पापण्या सारख्या मी कसे ते वाचणार
ओठांचे बोल मला कसे कळणार
मुग्ध ते असतात नेहमी , सांग कधी ते बोलणार
डोळे तुझे एवढे गहिरे का ग
सागराला सुद्धा तळ असतो हे त्यांना कोण सांगणार
ओठ तुझे एवढे मोहक का ग
रत्ने देखील शेवटी फिकी त्या पुढे हे कोण त्यांना समजावणार
डोळे तुझे अबोल जरी बोलतात किती ते
हि भाषा त्यांना सारखी कोण शिकविते
ओठ तुजे किती किती म्हणून बोलतात
शब्द आणि अर्थ लावण्यात माझी आयुषे खर्ची होतात
डोळे आणि ओठ एवढेच मला कळतात
प्रेम दोघे करतात पण वेगवेगळे मांडतात
वेगवेगळे प्रेम जरी भावना एकच असते
मी तुझीच राहीन हीच तर सोप्पी गोष्ट असते
महेश उकिडवे
ज्ञानोबाच्या, ना तुक्याच्या वंशाचा मी, ना गदिमा, बोरकर, खानोलकर, कुसुमाग्रजांच्या जातीतला मी, ना मी पुलं, शन्ना, वपू च्या पंथातला मी, ना मी गुरु, संदीप च्या जात्कुळातील मी, मग मी कोण? ह्याच प्रश्नाचे उत्तर शोधण्यासाठी ह्या ब्लॉग च्या माध्यमातून लिखाण करणार आहे. सदर ब्लॉग हा, कॅपिटल मार्केट, आर्थ-शास्त्र , मानवी संबंध ह्याला समर्पित असेल.
Monday, April 26, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
मोरपंखी स्वप्न तिचे , पुन्हा एकवार
मोठ्या धीराची होती ती एक नाजूक परी नियतीने तिला भरडले घालून जात्यापरी शोधीत होती , भरकटलेल्या वादळात मिळेल का मला एक हळवे बेट प्रश्नांच...
-
नजरबंदी नव्हे ती एक मुकी मैफिल होती .... मोकळ्या शब्दांची ती अनोखी कैद होती फुटतील कसे बापुडे, अधरांचीच तर ती कैफ होती
-
भलते सलते वागणे तुझे .... चांदण्यात फिरताना हळूच हात माझा धरतेस , हलकेच माझ्या कानात काहीतरी सांगतेस, गालातल्या गालात मग खुदकन हसतेस हल्ल...
No comments:
Post a Comment