तुला पहिले मी नाहताना

तुला पहिले मी नाहताना, जीव कासावीस झाला माझा.
जळलो पार पाहिले त्या थेंबाला तनुवरून ओघळताना...

प्रत्येक थेंबा गणिक, खुलणारा देह तुझा,
नशिबी कोणाच्या काय आसते ठावूक न मला

अधीर डोळ्यांनी पाहिले मी तुला प्रत्येक वेळी नाहताना
स्वप्न नव्हे हे सत्य असे का हे गुंता सोडवेना मला...

मागितले देवा कडे धाड ना समीप मला तुझ्या
राहीन नाहताना नेहमी बरोबरी तुझ्या.

देवानेही करुणा माझी जाणली, सोडवीन हा गुंता आशी ग्वाही मला दिली.
कालच मेलो मी हे स्वप्न पाहताना.

आज पुन्हा मी सोबत तुझ्या नाहताना
अधीर पाणी होवून तापताना....

महेश उकिडवे