जळमटे
प्रेम तुझे माझे असेच खुंटेल का ग
गैरसमज होतीलच, मग बोलणे तुटेल का ग?
कालच स्वप्नात आलीस तू, मग स्वप्न माझे असे भंगेल का ग
झोपच ती मोडेलच मग, स्वप्नात येण्याचे तू टाकशील का ग
तुला पाहताना डोळे कदाचित बोलतील का ग
अश्रूंची भाषा तुला कळेल का ग
नसते प्रश्न मनात माझ्या सुरुवातीलाच येतात
आहे कुठे ती, आहे कुठे प्रेम, तरी पण जळमटे मात्र तयार आहेत.
महेश उकिडवे
ज्ञानोबाच्या, ना तुक्याच्या वंशाचा मी, ना गदिमा, बोरकर, खानोलकर, कुसुमाग्रजांच्या जातीतला मी, ना मी पुलं, शन्ना, वपू च्या पंथातला मी, ना मी गुरु, संदीप च्या जात्कुळातील मी, मग मी कोण? ह्याच प्रश्नाचे उत्तर शोधण्यासाठी ह्या ब्लॉग च्या माध्यमातून लिखाण करणार आहे. सदर ब्लॉग हा, कॅपिटल मार्केट, आर्थ-शास्त्र , मानवी संबंध ह्याला समर्पित असेल.
Monday, January 18, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
मोरपंखी स्वप्न तिचे , पुन्हा एकवार
मोठ्या धीराची होती ती एक नाजूक परी नियतीने तिला भरडले घालून जात्यापरी शोधीत होती , भरकटलेल्या वादळात मिळेल का मला एक हळवे बेट प्रश्नांच...
-
नजरबंदी नव्हे ती एक मुकी मैफिल होती .... मोकळ्या शब्दांची ती अनोखी कैद होती फुटतील कसे बापुडे, अधरांचीच तर ती कैफ होती
-
भलते सलते वागणे तुझे .... चांदण्यात फिरताना हळूच हात माझा धरतेस , हलकेच माझ्या कानात काहीतरी सांगतेस, गालातल्या गालात मग खुदकन हसतेस हल्ल...
No comments:
Post a Comment