Sunday, November 27, 2016

घायाळ मी कसा झालो


पापण्या मिटून सये खुदकन अशी हसलीस का
घायाळ मी कसा झालो वर विचारतेस का आता
दाबून हलकेच ओठ, केलास तो दंश लटके पहाता
हरपले भान, आला कंठाशी प्राण, थांब जराशी आता 
सांग आणू मी कोठून जालीम विषाचा उतारा आता

घायाळ मी कसा झालो वर विचारतेस का आता

आवळताना मिठीत तुजला बावरलीस का आता
मोहरली बघ काया, किती घेशील चोरून तरी आता
नकोस घेवू आढेवेढे ,चालणार नाही बदमाशी आता ,

घायाळ मी कसा झालो वर विचारतेस का आता
घायाळ मी कसा झालो वर विचारतेस का आता
एक थेंब तुझ्यासाठी

No comments:

मोरपंखी स्वप्न तिचे , पुन्हा एकवार

 मोठ्या धीराची होती ती एक नाजूक परी  नियतीने तिला भरडले घालून जात्यापरी  शोधीत होती , भरकटलेल्या वादळात  मिळेल का मला एक हळवे बेट  प्रश्नांच...