एकच राहील आपले आभाळ

एकच राहील आपले आभाळ

प्रेमावर हुकूमत सदा तुझी असावी,
सुलतानी तर कधी अस्मानी असावी
भरडले जावे सदा कोंदणात अशा
नेहमी मर्जी तुझी अशीच चालावी

होती कुठे समज मला , होते तरी कुठे उमगले
वेड तुझे जेव्हा लागले , शब्द फुलू माझे लागले
लिहू लागले मी तुझ्यापरी, प्रेम जसे रुजू लागले


समोरी माझ्या प्रश्न विभोर उभे ठाकले
तृषा कि आतुरता मन गोंधळू लागले
नाराज करू कोणाला उत्तर सुटू लागले
उत्तरात प्रश्नांचे अद्भुत कोडे पडू लागले


जाशील दूर देशी साजणा घडी भरचा मुक्काम
चालते मी वाट जरी , ठाऊक नाही ठिकाण
वळणावरती , होतील जरी दोन वाटा वेगळ्या
एकच राहील आपले आभाळ

एकच राहील आपले आभाळ


एक थेंब तुझ्यासाठी
२२ सप्टेंबर २०१६

नजरबंदी नव्हे

नजरबंदी नव्हे ती एक मुकी मैफिल होती ....
मोकळ्या शब्दांची ती अनोखी कैद होती
फुटतील कसे बापुडे,
अधरांचीच  तर ती कैफ होती

एक तुळशी माळ आहे.

एक तुळशी माळ आहे.

पाहिलेले स्वप्न आताशा लोप पावत आहे
जातो मी तीथे तुझी आठवण सोबत आहे

वर करी जरी भासे पाषाण कोरडा आहे
उराशी निर्झर ओला तसाच वाहत आहे

जरी वाटे भोवताली ते चित्र मनोहर आहे
रंगुनी सार्या रंगात,तो कोपरा धवल आहे

व्यक्त माझे मन अन शब्द अनमोल आहे
सांगू कसे कोणाला तो भाव अबोल आहे

वाटले जरी कोणास मनमोहक सुगंधी आहे
गुंफिलेल्या आठवणींची एक तुळशी माळ आहे

ती ………
गुंफिलेल्या आठवणींची एक तुळशी माळ आहे

एक थेंब तुझ्यासाठी

अश्रूंनी बांधलेले धरण

येऊन जाकी रे आता, नयनी भरला डोह काठोकाठ
खडतर आहे संयमाची वाट अश्रूंची परीक्षा रोज रोज
अवंचित येत समोरी सख्या , घट्ट मी डोळे मिटावे
अश्रूंनी बांधलेले धरण  मग एकाएकी फुटावे