Sunday, September 4, 2016

अश्रूंनी बांधलेले धरण

येऊन जाकी रे आता, नयनी भरला डोह काठोकाठ
खडतर आहे संयमाची वाट अश्रूंची परीक्षा रोज रोज
अवंचित येत समोरी सख्या , घट्ट मी डोळे मिटावे
अश्रूंनी बांधलेले धरण  मग एकाएकी फुटावे 

No comments:

मोरपंखी स्वप्न तिचे , पुन्हा एकवार

 मोठ्या धीराची होती ती एक नाजूक परी  नियतीने तिला भरडले घालून जात्यापरी  शोधीत होती , भरकटलेल्या वादळात  मिळेल का मला एक हळवे बेट  प्रश्नांच...