Wednesday, September 17, 2014

दव बिंदूचा सडा


शब्द अडखळले ओठात ,भावना कोंडल्या मनात,
दाटला स्वर कंठात, पापण्यात थिजला कटाक्ष
होते मोकळे अश्रु… वाहिले पुरात …
सांडले होते काही मखमली तृणान वरती
पावला गणिक जाणवला तो ओलावा
वाचली मी कविता त्याची
उमगले मला … तो नव्हता
दव बिंदूचा सडा
तो नव्हता …. दव बिंदूचा सडा

एक थेंब तुझ्यासाठी
१७ /०९/२०१४

No comments:

मोरपंखी स्वप्न तिचे , पुन्हा एकवार

 मोठ्या धीराची होती ती एक नाजूक परी  नियतीने तिला भरडले घालून जात्यापरी  शोधीत होती , भरकटलेल्या वादळात  मिळेल का मला एक हळवे बेट  प्रश्नांच...