पहिला पाऊस

पहिला पाऊस 

पहिला पाऊस काय पडला आणि तिची अवस्था काही विचारू नका. सगळे आपले भिजले पहिल्या पावसात तर हि आपली उभी उंबरठ्यात , त्याची वाट पाहात. अहो पण वाट कोणाची पाहात उभी आहेस विचारले तिला? तर म्हणे जावूदे ग माहित आहे त्याला. जिथे सगळी दुनिया पहिल्या पावसाची मज्जा लुटत आहे, तिथे हि आपली बसली आहे तिष्ठत. इतके दिवस बरे चालले होते. पाऊस नव्हता त्यामुळे होणार्या लाही लाही मध्ये काहीच सुचत नव्हते. आता मात्र तसे नाही, पाऊस पडून गेला कि म्हणे उन्हाळ्यात लागलेले वणवे शांत होतात. इथे तर चित्र वेगळेच दिसते आहे. तो पाऊसच इथे वणवा पेटवतो आहे. घ्या आता...

पहिला पाऊस हा काही नेहमी सुखद असेलच असे नाही....तर तिच्या मनीची वेदना त्या पहिल्या पावसात तरी त्याला कळेल का ? त्या बाहेर भिजणाऱ्या तिच्या सख्यांना तरी समजेल का? 

साजण माझा दूरदेशी...उभी मी उंबरठ्यात काय करील हा पाऊस असा बरसून...
कळेल का त्याला माझ्या मनीची व्यथा, कि पुन्हा हा बहार असाच ओसरून जाईल ???
सांगू कशी मी त्याला भावना मनीच्या, शब्दानाही असतात मर्यादा कधी ओठांच्या ...

मग तिचीही अवस्था त्या अनारकली सारखी होते , पहिल्या पावसात ती पुटपुटते ..

इस इंतज़ार -ए -शौक को जन्मों की प्यास है 
इक शमा जल रही है , तो वो भी उदास है 
मोहब्बत ऐसी धड़कन है , जो समझाई नहीं जाती 
जुबां पर दिल की बेचैनी , कभी लायी नहीं जाती