Tuesday, January 21, 2014

सांग ना काय होणार …सकाळी सकाळी

सांग ना  काय होणार …सकाळी सकाळी

मिश्किल डोळे ,गोड हसून गाली ,
आली सांगत काही, पहाट  गुलाबी
लावून वेगळ सूर, दावते आगळा नूर
सांग ना  काय होणार …सकाळी सकाळी

त्या गुलाबी सकाळी ,
मदहोश गंधत नाहलेली
माझ्या बाहुपाशात
थोडीशी जागी कि झोपलेली
सांग कधी मिळणार ??

आठवणीच्या पलीकडली ती
माझ्या ओंजळीत अलगद
सांडलेली  ती कळी
सांग कधी उमलेल का?

ते काळे आभाळ होते कि
डोळ्यातील काजळ माझे
नजरेच्या सुरईतून शिंपडलेले
ते अमृत दव  होते…

तिला म्हणू मी अमृताची धार
कि मरुतलातील  संजीवनी
ओष्ठी माझ्या लागली जरी
तृष्णा पुरी करेल का ?

एक थेंब तुझ्यासाठी
२२ जानेवारी २०१४ 

No comments:

मोरपंखी स्वप्न तिचे , पुन्हा एकवार

 मोठ्या धीराची होती ती एक नाजूक परी  नियतीने तिला भरडले घालून जात्यापरी  शोधीत होती , भरकटलेल्या वादळात  मिळेल का मला एक हळवे बेट  प्रश्नांच...