एकदा मला गंधित करावे .....
सोडता अंबाडा केसांचा तिने, त्या गजर्या मधून सांडली काही फुले
चुरगळंलेल्या काही पाकळ्या, आणि धुंध झालेली काही स्वप्ने,
धावले वेडे मन वेचायला काही पाकळ्या अन काहीं स्वप्ने
कळेना मला वेचू कसे मी मन अजूनही त्या मोकळ्या केसात गुरफटलेले
वरती ती म्हणे असे कि ...मोकळ्या केसात माझ्या तू जीवाला गुंतवावे
वेचून एक एक पाकळी ती , गजर्याला पुन्हा त्या धुंध करावे.
कुठे हरवली रे, देशील का तू शोधूनि ती सारी स्वप्ने ,
वाट तुझी पाहुनी, रात्र रात्र जागते मी सोडते अंबाडा कितीदा,
एकदा तरी तू स्वप्नांमधुनी येवून हलकेच मला कवेत घ्यावे
कुस्कारुनी ती फुले सारी , एकदा मला गंधित करावे ......
महेश उकिडवे
No comments:
Post a Comment