माझे सगळ्यात आवडते कवी श्री. गुलझार साहेब यांची हि रचना. गझलेच्या पाठोपाठ मला सर्वात जास्त भावलेला हा प्रकार.त्रिवेणी हा विशिष्ट असा आकृतिबंध, ज्याला तीन शेर, किंवा ओळी आहेत. त्रिवेणी संगमा प्रमाणे ह्यांची रचना आहे. गंगा, जमुना आणि सरस्वती, ह्यांचा त्रिवेणी संगम होतो आसे आपण मानतो. प्रत्येक्षात मात्र संगमावर दोनच नद्या आहेत (गंगा आणि जमुना) sarswati लुप्त, किंवा सुप्त पणे आह तिथे. तसाच हा त्रिवेणी आकृती बंध. त्रिवेणी लिहिताना, पहिले दोन शेर किंवा ओळी ह्या नेहमी सरळ अर्थ संगणाऱ्या तर तिसरी ओळ हि नेहमी सुप्त किंवा लुप्त असा अर्थ सांगणारी असावी. तिसरया ओळीचा उगम हा पहिल्या दोन ओळीं मधेच असावा.
थोडासा प्रयत्न मी पण करून पाहतोय......बघुयात आवडतो का तुम्हाला ते
__________________________________________________________________________________
कधी भास होतो तुझ्या कंकणाचा, कधी भास होतो तुझ्या पैंजणाचा,
हा भास कि दोष मनाचा, कि तू मला छळतेस किती तो पुरावा.......
दाद मागितली देवाकडे, तोही म्हणाल हल्ली माझेही असेच काहीतरी होते.....
__________________________________________________________________________________
भेटलो जर कधी आपण , होतील ओल्या डोळ्यांच्या कडा
कापतील ओठ परंतु शब्द मात्र फुटणार नाही
अव्यक्त प्रेम सांगण्यासाठी शब्दांची गरजच उरणार नाही .....
__________________________________________________________________________________
मी जरा सावकाश रेंगाळतो स्वप्नांमाधुनी
ते मात्र फार पुढे गेलं आहे.
छे ! मी वयाला गाठूच शकत नाही
__________________________________________________________________________________
ती चिंब भिजायची पावसात सगळ विसरून
म्हणायची thats life मिठीत शिरून
मग मला उमजले पाण्याला जीवन का म्हणतात
__________________________________________________________________________________
पहाटेच्या दवातही वाहून जावेत असे तूझे नाजूक शब्द
मी कोवळ्या चांदण्याच्या भाराखाली दडवले आहेत...
..
आता त्यांना सोडवायला तूझे ऒठ ऊधार देशील का?
__________________________________________________________________________________
ओठ तुझे कि पाकळ्या गुलाबाच्या
चुंबूनी टिपला मकरंद त्यावरचा
मम जातकुळी ती भ्रमराची
__________________________________________________________________________________
युंह तो दुनियाने मुझपर तोहमते हजारो रख्ही है ...
बस एक बार तू मुझे दीवाना कहदेना
बस ये एकही इल्जाम बाकि है
__________________________________________________________________________________
उडती हुवे जुल्फे तेरी, लेहाराता आंचल,
उप्पर से ये बारीश और बिजली का केहर
या खुदा कीस कीस को संभालूं में
__________________________________________________________________________________
हर बार मै उसे बनाता हूँ, हर बार मिटाता हूँ
सजाता हूँ अपने रंगीन खयालोंसे, मिटाता भी मै ही हूँ
क्या करूँ तेरी यादे जो इतनी रंगीन है
__________________________________________________________________________________
ती तर भोळी राधा, कान्हा तिचा तू आसते जाणीव मनी
जाणीलेना तिच्या मना कुणी,
कोण म्हणती वेश्या तिला ..
__________________________________________________________________________________
काल ऑफिस मधून बाहेर पडलो तर
बाहेर उभा असलेला बांगडीवाला माझ्या कडे बघून हसत होता
काल म्हणे तिचं लग्न झालं
__________________________________________________________________________________
तुझी गुलाबी मिठी, त्यात थंडीची हि लाट
सोमवारी सकाळी होणारा घड्याळाचा गजर
ह्या पेक्षा नवीन वर्षाची खराब सुरवात ती कोणती
__________________________________________________________________________________
तू भेटायचे टाळलेस तरी माझी ओढ पूर्ण होतेच
प्रत्येकशात नाही तरी स्वप्नात तू येतेस........
हल्ली झोपेच्या गोळ्यांचा डोस मी वाढवून घेतला आहे
__________________________________________________________________________________
बोलत नाहीस, भेटत नाहीस हल्ली तू
एक बर झाले विसरलीस तू मला
तुझ्या आठवणीचे कपाट केन्हवाचे लावायचे राहून गेले आहे
__________________________________________________________________________________
मी प्रत्येक वेळेला तिच्या मना विरुद्ध वागतो तिला चीड येईल असेच करतो,
ती चिडते हि दरवेळेस, मग मला फार फार आनंद होतो,
कारण चिडली कि ती खूप छान दिसते, आणि मला हि तशीच बघायला आवडते
__________________________________________________________________________________
नात तुझ्याशी काय आहे माझं, मला कळत नाही
असलीस जवळ कि डोळ्यात लपतेस,
नसलीस कि डोळ्यातून ओसंडून वाहतेस
__________________________________________________________________________________
महेश उकिडवे
1 comment:
Khup bhannat ahet...!
Post a Comment